2020 bizden neler aldı, bize neler yaşattı şeklinde sorulan sorular , unutmayacağız seni 2020 gibi sitemler ve biz bu durumu nasıl kabullendik diye yaşanan şaşkınlıklar sardı dört bir yanımızı.
Bu yıl neler yaşattı bize neler?
Muhabbeti özledik o sıkıldığımız, hep aynı gelen, uzayınca kısa kesilen, kimi zaman uzadıkça uzasın istenen, konunun konuyu açtığı gibi onlarca şekli olan muhabbetimizi özledik. Sarılmayı, tokalaşmayı gerçekten çok özledik. Güven meselesiydi tokalaşmak, samimiyet göstergesiydi bu hareket. Şimdi samimiyetsiz mi olduk? Olmadık ama yeni samimiyet göstergelerini kabullenemedik henüz.
Gezmeyi özledik doya doya dertsiz, tasasız, düşüncesiz, özgürce gezmeyi. Kimi zaman dertli, tasalı, düşünceli, korka korka gezmeyi. Aslında sadece gezmeyi özledik. Çok okuyan mı çok gezen mi daha çok bilir? Karar veremedik de o yüzden hem okuyup hep geziyorduk aslında.
Çocuklar okulu özledi, inananlar ibadethaneleri, esnaflar neşeli müşterileri, parklar mutlu ya da mutsuz insanları, akrabalar karşılıklı çay içmeyi, düğünler gelinleri ve damatları...
2020 sen bize ne yaptın? Hadi biz tamam da ya çocuklarımız, sen onlara ne yaptın?
Saç sakal birbirine karıştı, berbere dahi gidemez olduk.
Esrar, eroin, terör baskını haberleri yerini berber, esnaf ve sokaktaki yaya baskını haberlerine bıraktı. Durduk yere başka hastalıklarımız, korkularımız çıktı ortaya. Kayıplarımız, acılarımız oldu. İnsanlık bir gidip bir geldi.
Çoğu insan ömründe ilk defa bir bayramı büyüklerinin elini öpmeden, misafirlikte eline kolonya dökülmeden, mezarlıklara bile rahat rahat gidemeden, tabaklarsa şekerlerle dolup boşalmadan bir bayram geçirdi. Ya çocuklar? Çocuklar en güzel bayramlıkları ile cıvıldaşıp coşarak şeker - para toplamadan ve özgürce gezemeden geçirdiler bayramı.
Güncel haberleri akrabalardan yüz yüze toplayamadık, sarılamadan, karşılıklı konuşup gülüşemeden daha nice eksikliklerle geçirdik bayramı.
Herkes canının derdi ile hayatındaki canların derdine düştü. Kimi ailesi ile barıştı kimi yine küstü. Toplumsallık içte yaşanmaya başladı. Peki hayatımızda olumlu anlamda neler oldu? Her şeyden önce canımızın, aldığımız tek bir nefesin değerini anladık. Tek bir lokma büyüdü gözümüzde. Başkalarına yaptırdığımız bir çok şeyin ustası olduk ve kesinlikle daha çok düşünür olduk.
Ağaçların kıymetini anladık. Bu süreçte bizler için çalışan sağlık çalışanlarının, güvenlik güçlerinin, işçilerin, esnafların varlığını daha bir hisseder olduk. Yardımlaşma, acıma duygusu ve inanç arttı gibi. Ne yaz ne bahar temizliğine benziyordu. Çok farklı gerçek anlamda bir temizlikle bu anlamda bir çağ atladık.
Umarım tuvalet kültürümüz, sokakları - parkları -
bahçeleri kullanma ve trafik kültürümüz daha da gelişir.
Peki ya başka neler oldu?
Arabalar yattı, uçaklar kanatlarını indirdi, gemiler demir attı bir durgunluğa ve tüm bunların etkisiyle ulaşılmaz oldu birçok şey!
Dünya siyaseti bile değişti. Yeni dünya eski dünyayı şimdi daha iyi anlar diye arttı ümitlerimiz. Mülteci sorunu, Suriye krizi, Ortadoğu ve uzak Asya zulümleri, Afrika'nın acıları rafa kalktı. Yoksa onlar önemli değil miydi, yok mu oldular? Ya da görmezden gelince düzeldi mi her şey? Yoksa ilgi mi çekmiyor?
Kar yağınca her tarafın bembeyaz olması gibi Yeni Tip Covid 19 ile herkes bir oldu. Ellerini öpmeye doyamadığımız büyüklerimizi daha çok sevse de ne yazık ki herkese dokundu bu hastalık büyük küçük demeden: Fiziksel ya da psikolojik yönden.
Daha yılın yarısındayız. Bakalım bu yıl kaderin bizler için sakladıkları neler var? Neleri unutacağız, neleri mıh gibi aklımıza çakacağız zamanla göreceğiz.
2020 kayıp yıl gibi görünse de aslında kazandırdıkları da var elbet ama sizin için
hangisi ağır basıyor onu ancak siz bulacaksınız. Yapmanız gereken biraz düşünmek.
Saygı ve selamlarımla hoşça kalınız.
Benzer Yazılar:
YIL 2020: ŞİMDİ NORMALLEŞMELİ (ERSİN ÇAL)
Comments